Jubileusz, debiuty i kary. Co słychać przy Okrzei?

19.09.2019

Ostatni wyjazd gliwickiego Piasta do Krakowa stanął m.in. pod znakiem szybkiej czerwonej kartki dla Bartosza Rymaniaka oraz dwóch debiutów w zespole obrońców tytułu. Swoje pierwsze minuty w niebiesko-czerwonej koszulce zaliczyli Piotr Malarczyk oraz Remigiusz Borkała, jednak zawodnicy ci nie zdołali uchronić swojego zespołu przed drugą z rzędu porażką. Negatywna seria spowodowała wypadnięcie gliwiczan z dolnej ósemki, więc najbliższy ligowy pojedynek może posłużyć jako okazja na powrót na odpowiednie tory. Dla jednej ze związanych z Piastem osób dzisiejszy mecz z Rakowem będzie miał jednak jeszcze większą wagę. 

Łukasz Sobala/PressFocus

Debiut mógł dać więcej satysfakcji

Gdy wielu osobom wydawało się, że piłkarze gliwickiego Piasta wrócili na dobre tory po słabym początku sezonu i na dobre zagoszczą w ligowej czołówce, mistrzowie Polski złapali lekką zadyszkę i aktualnie notują serię dwóch porażek z rzędu. Konsekwencją tego stanu było wypadnięcie gliwiczan z górnej połowy tabeli i choć w tym momencie z siódmą Wisłą Kraków i ósmym Lechem Poznań przegrywają jedynie gorszym bilansem bramkowym, z pewnością odczuwają z powodu ostatnich wyników spory niedosyt. Piast nie musiał bowiem zakończyć spotkań z Lechią i Cracovią z zerowym dorobkiem punktowym - w pierwszym z tych meczów gliwiczanie nie wykorzystali sporej ilości okazji bramkowych i tym samym zakończyli długą passę nieprzegranych pojedynków przy Okrzei. 

Z kolei w miniony poniedziałek śląski zespół, mówiąc pół żartem pół serio, zesłał na siebie niemal wszystkie plagi nieszczęść. W końcu przez blisko 80 minut gry, z powodu ukarania Bartosza Rymaniaka czerwoną kartką, musiał radzić sobie „10” na „11”, a za sprawą gola samobójczego pomogli oni wyjść swoim rywalom na zasłużone prowadzenie. Czy ostatnie rezultaty spowodowały zatem, że morale wsród gliwiczan zostały nadszarpnięte? - Na pewno nie były to słabe mecze w naszym wykonaniu. Oczywiście nie jesteśmy zadowoleni z ostatnich wyników, ale czy z tego powodu mamy jakąś nerwówkę w szatni? Myślę że nie, a wręcz przeciwnie. Na najbliższy mecz na pewno wyjdziemy równie mocno zmobilizowani i zachowamy odpowiednią koncentrację - przyznaje w rozmowie z naszym portalem środkowy obrońca „niebiesko-czerwonych”, Piotr Malarczyk.

Dla naszego rozmówcy poniedziałkowy mecz miał mimo porażki sporą ważność. 28-latek pojawił się bowiem po raz pierwszy na boisku w koszulce Piasta i tym samym rozegrał pierwsze spotkanie w najwyższej klasie rozgrywkowej od 18 maja br. Doświadczony stoper został sprowadzony na Okrzei przede wszystkim z powodu poważnej kontuzji lidera defensywy Piasta, Jakuba Czerwińskiego, ale wydaje się, że były zawodnik Korony czy Cracovii może zagościć w wyjściowym składzie mistrza na dłużej. Po swoim pierwszym meczu w nowych barwach Malarczyk nie odczuwał jednak nadmiernej satysfakcji i zastanawiał się nad słusznością przedwczesnego wyrzucenia z boiska swojego kolegi z zespołu. Dodajmy, że decyzją Komisji Ligi Rymaniak za kopnięcie Oleksija Dytjatjewa w głowę został ukarany karą dwumeczowego zawieszenia, jednak sztab szkoleniowy Piasta zapowiedział, że wróci do tamtej sytuacji i zapewne będzie chciał złożyć odpowiednie odwołanie. 

- Fajna sprawa, że udało mi się zadebiutować, bo czekałem na tą chwilę od momentu przyjścia do Gliwic. Pełna satysfakcja byłaby tylko wtedy, gdybyśmy w Krakowie wygrali. Taka jest jednak piłka i czasami dochodzi do sytuacji jakie miały miejsce w ostatnim spotkaniu. Czy czerwona kartka musiała zostać podyktowana? Nie wiem, ale nie chce oceniać pracy sędziów, bo nie jest to moje zadanie. Nawet jeżeli to był błąd to one też się zdarzają, tak samo jest przecież wśród piłkarzy. Nie chce szukać wymówek, ale na pewno po tej czerwonej kartce nasza sytuacja  się skomplikowała. W końcu to naprawdę długi okres grać w osłabieniu przez blisko 80 minut, a tym bardziej było to trudne, bo Cracovia nie jest zespołem przypadkowym. W pewnym momencie udało im się znaleźć lukę w naszym ustawieniu, ale przy odrobinie szczęścia, bo na ten pierwszy gol złożyło się wiele czynników - mówi Malarczyk. 

Pomimo zasłużonej porażki i faktu, że to Cracovia stworzyła sobie dużo więcej okazji bramowych, piłkarze Piasta i tak starali się wyciągnąć pozytywy z niektórych aspektów gry. - Na pewno zanotowaliśmy kilka dobrych fragmentów m.in. ten tuż po stracie Bartka, gdzie wydaje mi się, że to Cracovia była nawet bardziej w szoku w związku z zaistniałą sytuacją. Zbieraliśmy wtedy dużo piłek, potrafiliśmy dłużej utrzymać się przy piłce i staraliśmy się kreować jakieś sytuacje. Oddaliśmy kilka strzałów, które mogły znaleźć się w bramce. Tak się jednak nie stało, ale nie załamujemy się, bo do końca walczyliśmy ambitnie o korzystny rezultat.

Decyzja o ukaraniu Bartosza Rymaniaka czerwoną kartką wywołała w obozie Piasta sporo emocji (fot: Łukasz Sobala/PressFocus)

Bardzo ważną rolę w kontekście poniedziałkowego rezultatu odegrała z pewnością sytuacja z 41. minuty, gdy Cracovia objęła prowadzenie za sprawą strzelonego przez Tomasa Huka gola samobójczego. Po czasie piłkarze z Okrzei mogą się zastanawiać co by było, gdyby udało im się utrzymać remis do momentu zejścia do szatni. Jak zapewnia w rozmowie z nami defensor mistrza Polski, mecz wówczas mógłby potoczyć się znacznie korzystniej. - Przerwa jest idealnym czasem na wytchnienie, pewne korekty oraz podpowiedzi od trenera. Gdybyśmy nie stracili wówczas tej bramki pod koniec pierwszej połowy, czas pracowałby na naszą korzyść. Każda minuta, gdy Cracovia nie potrafiła na nas znaleźć sposobu powodowałaby, że przeciwnik zacząłby coraz bardziej się niecierpliwić. Może stworzylibyśmy jedną idealną sytuację na gola, ale teraz chcemy to raczej już zostawić za nami - dodaje obrońca.

Ważne są minuty, nie formacja 

Po nieudanym powrocie do znanej z zeszłego sezonu formacji 4-2-3-1 (w meczu z gdańską Lechią taki ruch nie zapewnił zespołowi czwartego czystego konta z rzędu), w Krakowie zespół Piasta rozpoczął ligowe zmagania w systemie 5-3-2, przechodzącym później w trójkę środkowych obrońców oraz dwóch wahadłowych. Jak w coraz częściej stosowanej przez trenera Fornalika odnalazł się nasz rozmówca? - Każda formacja ma swoje plusy i minusy i łączy się z odmiennym poruszaniem się oraz wykorzystywaniem innych sektorów. Dla mnie nie robi to zbyt wielkiej różnicy, bo najważniejsze jest dla mnie łapanie jak największej liczby minut oraz granie jak najlepiej, by zgrywać się z pozostałymi chłopakami z linii defensywnej. Zarówno w obronie jak i w ataku ważne jest to, aby wyczuć swojego partnera po obu stronach boiska, żeby pewne rzeczy przychodziły już automatycznie. Szukamy jednak wciąż optymalnego rozwiązania, by drużyna prezentowała się jak najlepiej.

Poza względnym odnalezieniem się w nowym systemie gry, defensor z przeszłością w angielskim Ipswich czy Southend United zapewnia, że równie dobrze zaaklimatyzował się z drużynie, której szeregi zasilił w drugiej połowie sierpnia tego roku. - Jeśli chodzi o klub to na pierwszy rzut oka rzuca się prawdziwie rodzinna atmosfera i o tym trzeba mówić, bo niewątpliwie jest to powód do dumy. Wszyscy pracownicy utożsamiają się z drużyną, rozpoczynając na paniach zajmujących się naszą szatnią czy praniem, a kończąc na gabinetach osób zarządzających zespołem. Każdy jest bardzo pomocny, można na niego liczyć i to na pewno jest bardzo miłe. Wszystko stwarza tutaj taką otoczkę, że przyjemnie się tutaj przychodzi i trenuje. Z pewnością nie jestem typem introwertyka czy też samotnika, który nie chce się integrować. Trafiła się tutaj naprawdę fajna grupa zawodników i złapałem już z nimi bardzo dobry kontakt. Wiadomo że z niektórymi poznaje się szybciej, a z innymi wolniej, ale wszyscy są tu już w pewien sposób zżyci - mówi doświadczony stoper. 

Na swoją szansę czekał prawie rok

Warto wspomnieć, że Malarczyk nie był jedynym piłkarzem śląskiego klubu, który zaliczył w nim debiut w ostatnim ligowym spotkaniu. Na murawie stadionu przy Kałuży, wchodząc z ławki rezerwowych w 78. minucie, niespodziewanie zameldował się młody Remigiusz Borkała. 20-letni piłkarz, w przeciwieństwie do wspomnianego wcześniej Malarczyka, na rozegranie oficjalnego meczu w Piaście musiał poczekać znacznie dłużej, bo po podpisaniu pierwszego profesjonalnego kontraktu z gliwiczanami, które miało miejsce w październiku 2018 roku, Borkała nie rozegrał na najwyższym szczeblu rozgrywkowym choćby minuty. - Pierwszy cel w postaci debiutu został przeze mnie spełniony, ale najważniejszy dla mnie jest ciągły rozwój. Na pewno będę starał się robić wszystko co w mojej mocy, żeby zbierać jak najwięcej minut. W Krakowie Przede wszystkim skupiłem się na tym, by w jakiś sposób wspomóc drużynę. Wszyscy widzieliśmy, że sytuacja w której wówczas się znaleźliśmy była dość ciężka, więc najbardziej zależało mi na odwróceniu wyniku. Jest to dla mnie szczególne wyróżnienie, że w takim gronie zawodników udało mi się zadebiutować - przyznał młody piłkarz kilka dni po swoim pierwszym spotkaniu w Ekstraklasie. 

A jak w kilku słowach przedstawiłby się młody zawodnik, będący dla wielu kibiców i postronnych obserwatorów wciąż postacią anonimową? Na wstępnie Borkała zaznaczył, że choć w meczu z Cracovią zmienił grającego w środku pola Sebastiana Milewskiego, nie występuje on na jego pozycji. - Nie jestem środkowym pomocnikiem, moimi nominalnymi pozycjami jest prawa obrona oraz prawa pomoc. Przed podpisaniem swojego pierwszego profesjonalnego kontraktu przez 2 lata trenowałem i grałem w juniorach starszych oraz w Centralnej Lidze Juniorów w barwach Piasta. Wówczas już czasami przyjeżdżałem na treningi pierwszego zespołu i gdy skończył mi się okres juniora, trafiłem do dorosłej drużyny na stałe - tak scharakteryzował się zawodnik, mający za sobą również przeszłość w juniorskich drużynach Beskidu Skoczów oraz czeskiej Karwiny. 

Co ciekawe, mimo krótkiego stażu w pierwszym zespole „niebiesko-czerwonych” Borkała może już o sobie mówić per mistrz Polski. Co prawda w rozgrywkach 2018/2019 obrońca nie wystąpił w żadnym ligowym meczu, był członkiem pierwszego zespołu, brał udział w uroczystej celebracji mistrzostwa oraz otrzymał nawet zloty medal za zwycięstwo w rozgrywkach Ekstraklasy. - Dla mnie ten ostatni sezon był właściwie pierwszym w profesjonalnym futbolu, w seniorach. I może z powodu braku tych spotkań nie czuję się takim całkowicie pełnoprawnym mistrzem Polski, ale zdobyty medal na pewno cieszy i całą tą sytuację będę pamiętał do końca życia - zaznacza pochodzący z Cieszyna 20-latek.

Przełamanie w jubileusz?

Dwaj debiutanci z poniedziałku zapewne po cichu liczą na to, że uda im się złapać kolejne minuty w najbliższym meczu ligowym. Już dziś przy Okrzei Piast podejmie częstochowski Raków, który w ostatniej kolejce odniósł pewne dwubramkowe zwycięstwo nad Arką Gdynia i w razie kolejnej wygranej może nawet wyprzedzić mistrza Polski w ligowej tabeli. To pokazuje, że Raków wcale nie musi być dobrym rywalem na przełamanie dla będącego w lekkim dołku Piasta. - Szczerze mówiąc nie wiem, czy w tym momencie da się w ogóle wskazać drużynę, którą można uznać za „wygodnego” rywala i już przed pojedynkiem z nim dopisać sobie trzy punkty. Taki jest urok naszej ligi i oczywiście dokładnie zanalizujemy przeciwnika. Chcemy jednak przede wszystkim skupić się na sobie, bo jeśli będziemy grać na dobrym poziomie, do którego Piast zdołał przyzwyczaić swoich kibiców, to z każdym możemy wygrać i takiego podejścia wciąż chcemy się trzymać - mówi Piotr Malarczyk. 

W podobnym tonie do doświadczonego obrońcy wypowiedział się również trener aktualnie dziewiątego zespołu w ligowej tabeli. - Wszyscy postrzegają nas jako faworyta, ale dopiero na boisku trzeba pokazać, że faktycznie się nim jest. Raków to drużyna, która potrafi grać w piłkę. Piłkarze z Częstochowy mają już za sobą pierwsze wrażenia z Ekstraklasy i dostosowali się już do tych realiów. Nie jest to łatwy przeciwnik, ale będziemy chcieli ten mecz za wszelką cenę wygrać i zgarnąć trzy punkty - przyznał w trakcie środowej rozmowy z dziennikarzami Waldemar Fornalik, dla którego pojedynek z Rakowem będzie miał z pewnością wyjątkowy charakter.

Najbliższy mecz z Rakowem upłynie dla Waldemara Fornalika pod znakiem godnej odnotowania rocznicy (fot: Łukasz Laskowski/PressFocus)

Właśnie 20 września, w dzień bezpośredniego pojedynku Piasta z Rakowem miną dwa lata od kiedy popularny „Waldek King” objął stery klubu z Gliwic. A jak doświadczonemu szkoleniowcowi minął dotychczasowy okres spędzony przy Okrzei oraz jak go ocenia? - Muszę przyznać, że bardzo szybko i powiem krótko - po trudnym pierwszym sezonie przyszedł drugi fantastyczny i myślę, że nic lepszego nie mogło się wydarzyć planując pracę w Piaście Gliwice. To jest doskonałe ukoronowanie tej ciężkiej pracy wszystkich pracowników klubu oraz tego, że byliśmy cierpliwi i robiliśmy swoje. Na razie skupiam się na każdym kolejnym meczu i poczekamy spokojnie, co życie przyniesie w przyszłości. Twardo stąpamy po ziemi i nie jest tak, że po mistrzostwie odfrunęliśmy. Wiemy co wydarzyło się w ostatnich miesiącach, bo nie da się ukryć, że opuściło nas kilku kluczowych zawodników i nie mamy do dyspozycji pary dwóch najlepszych stoperów w Polsce. Na wielu pozycjach dokonujemy sporej przebudowy i potrzebujemy na to trochę czasu i stabilizacji - mówi Fornalik zaznaczając, że polskie kluby starają się obdarzać zatrudnianych przez nie szkoleniowców coraz większym zaufaniem. - W klubach gdzie trener pracuje dwa lata i dłużej, odnosiły one później sukcesy. To pokazuje, że warto być cierpliwym i często czekać na efekty pracy - kończy 56-latek. 

autor: Piotr Porębski

Przeczytaj również